1. Jakiego przedmiotu Pani uczyła?

Pracowałam w tej szkole od 1969 roku przez 33 lata jako nauczycielka języka rosyjskiego.

2. Jakie chwile z życia szkoły wspomina Pani najchętniej?

Cały okres pracy wspominam bardzo miło, między innymi ze względu na atmosferę panującą w naszym gronie pedagogicznym. Koleżeństwo, wzajemna życzliwość zarówno w kontaktach zawodowych, jaki i pozaszkolnych.

3. Co uważa Pani za swój największy sukces zawodowy? 

Nie była to łatwa praca ze względu na dość niechętny, w tamtych latach, stosunek uczniów do tego przedmiotu. W związku z tym specjalnych sukcesów nie odnotowuję. Cieszyło mnie zainteresowanie i udział uczniów w różnego rodzaju spotkaniach pozalekcyjnych dotyczących różnych dziedzin rosyjskiej kultury, literatury, muzyki, zwyczajów itp.; np.: wieczorki przy samowarze.

4. Czego życzy Pani nauczycielom, pracownikom, rodzicom i uczniom

w roku jubileuszu szkoły?

Obecnym nauczycielom życzę, aby tworzyli równie wspaniały zespół jak my przed laty i aby po zakończeniu pracy zawodowej (co jest przecież nieuniknione) z przyjemnością wspominali miniony czas. Życzę, aby uczniowie i ich rodzice nie tylko w roku jubileuszu współpracowali z nauczycielami w dążeniu do osiągnięcia sukcesów. Koleżanki i Koledzy, życzę Wam wiele satysfakcji z wykonywanej pracy.

k1
Od lewej w pierwszym rządzie stoją: Zdzisław Swatek, Zofia Kadłubicka, siedzą: Maria Aksamit, Maria Węglewicz, Jolanta Gubernat, Anna Kotkowska

k2
Od lewej w drugim rzędzie: Jan Pater, Piotr Frejlich, Zdzisław Półtorak, Zofia Krowińska, Stefan Dynowski, Grzegorz Jelonek, Ryszard Sikora

 

k3
Od lewej: Józefa Pater, Halina Podczasi, Ryszard Sikora, Zofia Kadłubicka

k4
Od lewej: Zofia Kadłubicka, Piotr Frejlich, Halina Podczasi

k5

W pierwszym rzędzie, druga z prawej: Zofia Kadłubicka

k6
W pierwszym rzędzie, pierwsza z prawej: Zofia Kadłubicka

k7
Od lewej: Zofia Kadłubicka, Maria Węglewicz, PiotrFrejlich, Leopold Dębniak

k7
Pierwsza z prawej: Zofia Kadłubicka

k7
W pierwszym rzędzie, druga z lewej: Zofia Kadłubicka